Una pascada es totjorn mai espessa qu'un pescajon. |
Un còp èra, en Occitània, i aviá la tradicion de la Pascada. Plan nomada puèi qu' aquesta recèpta de cosina occitana se preparava mai que mai per ola fèsta pascala (mes d'abrial). A la debuta aquesta preparacion es sortida de Roergue mas es coneguda ara de totes los golards que son al fial. Los ingredients son tan simples e de bon trobar que pauc nombroses : dos o tres uòus del jorn, 50 cl de farina de cereala e 25 cl empr'aquí de lach, una o doas cebas. La bastison se debana en tres fasas :
- Dins una padena, fasètz revener las cebas segon la vòstra convenéncia de coseson (ieu, aimi l'amarum de las cebas un pauquet rabastinadas).
- Dins un cuol de pola (tèrmi sabent de cosina ; un ensaladièr del fons redond, pels neofits), mesclatz amb una forqueta o un foet lo lach amb los uòus en primièr puèi ajustatz la farina pichon pichon. Salatz a vòstre gost.
- Per acabar, vojatz lo contengut dins la padena e fasètz coire dapasset de fuòc pichòt.
Vesètz qu'es una recèpta lèu facha, economica e bona qu'es pas de creire. Personalament i apondi de còps tròces de carnsalada coma de lardons o quora se trapa de boçins de fromatge de Rocafòrt o maitas composicions de mon prètzfach. I ajusti percòps de verdum coma de fuèlhas de bletas per exemple. M'arribi de m'alestir lo repais de miègjorn de l'endeman en far un entrepan amb una pascada. Balha de vam a un onèsta òme (femna o enfant atanben) per lo demai de la jornada. Evidentament es pas de comparar amb lo daquòs merdic-industrial e nociu per la santat que se pòt crompar a prètz d'aur dins los grands M o los grands Q e ont es grand aquí dedins pas que lo mesprètz de la practica e de sa santat.
Sus aquò, topinejatz plan en saber que cal pas mai, un còp afièch, d'un quart d'ora per s'aprestar lo plat de l'occitan dinamic !
soulcraft
ps : agacha defòra e tanben dins lo frigò!