Dins aqueste periòd de causida electorala venenta, me pensavi que seriá benlèu pas nèci de tornar sus çò qu'es, en final, lo motor de la societat exagonala actuala, emai mondiala.
Vòli parlar del trabalh al sens economic largament admes a l'ora d'ara.
De fach, es un ponciu de dire que viure sens moneda es impossible. Per exemple, los que n'an pas, de trabalh e/o de moneda, son dins la panada.Vesèm plan que la solidaritat que s'organiza a l'encontra d'aqueles sufís a pron pena a los avidar. Pensi a los que tòcan los minimàs socials.
E aquí l'egalitat logica seguenta : trabalh = moneda = seguritat matériala.
Sonca e pas mai.
Perque sèm pas en seguritat dins lo trabalh. Es un luòc d'acaraments, de conflictes, de jòcs de dominacions per fòrça salariats que se devon plegar a la ieràrquia «pichons contramèstres». Es pas mai un camp de socializacion o d'aprendissatge . Lisèt dapasset cap a una arena onte cal defugir la feblesa, l'esitacion o l'inexperiéncia. Fa gaire que dos o tres ans que se parla dels risques psicosocials dins lo mitan de l'entrepresa mas tanben dins lo servici public.Los CHSCT, en francés, (comitat d'igénia, de seguritat e de las condicions de trabalh) començan d'entreveire lo sicut, notadament pel biais de la nocion de penibilitat al pòste de trabalh qu'es a se debatre dins las instàncias oficialas coma la CARSAT* al nivèl regional.
Los sociològs sabon la quichada que s'exercís dins totes los mitans professionals, quals que sián, dins de las annadas ochantas e sustot nonantas en Euròpa, encausa la doctrina de desregulacion tot azuèlhs de l'economia de la Thatcher acoquinada amb lo Reagan e que s'apren lo cost del trabalh tròp naut rapòrt a lo del Magrebh o dels Chineses.
Coneguèri una temporada onte aviás una tasca de complir e un còp complida, èras arribat. Tot aquò de mentre una forqueta de temps realista.
Ara es acabat.
Uèi cadun se deu de complir son prètzfach jornalièr amb intensitat e es pregat de menar quicòm de mai a l'entrepresa ; cadun dins son pòste, per èsser un bon emplegat, pòt e deu porgir una prestacion suplementària a sa ficha de pòste costumièira. Per exemple, cal que «coache», emplegui lo termí consagrat, los pus joves, los mens experimentats tot en assumir sa produccion jornalièira : una carga de mai a gratís per la societat emplegaira.
Vòli pas dintrar aicí dins la tièra dels trabalhs que se podèm veire obligats de realizar en temps mascarats o amagats coma exprimits dins la retorica manageriala .
Çaquelà, de mai en mai, los salariats van al trabalh amb l'ansiá, la bola al ventre, fins a çò que qualques, de còps, anen cap a l'eissuda tragica.
Aquò's l'extremitat, la màger partida dels trabalhadors sómian pas que d'una causa : la retirada o la victòria del renonciar.
Mas es damatge ; coma dison los eslogans : perdre sa vida a se la ganhar ? o encara : trabalhar per viure o viure per trabalhar ?
De sègre...
Soulcraft
*CARSAT : Caissa d'Assegurança de las Retiradas e de la Santat al Trabalh.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire